Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010

Ὀρθόδοξη Κατήχηση

Στό κατώφλι τῆς τρίτης χιλιετίας ἡ Ἐκκλησία συνεχίζει νά βιώνη τό γεγονός τῆς λυτρώσεως καί τῆς σωτηρίας, ὅπως τό ἐβίωσε ἡ Ἀρχαία Ἐκκλησία καί τό παρέδωσε ὡς ἱερά παρακαταθήκη, γιά νά συνεχίσουμε τήν ἀποστολή μας μέσα στόν κόσμο. Ἡ ἁπλή αὐτή διαπίστωση αὐξάνει τήν εὐθύνη μας, ὥστε νά παραδώσουμε ἀκέραιη καί ἀνόθευτη τήν πίστη, μέ τρόπους πού δέν ὑποβιβάζουν ἤ ἀλλοιώνουν τήν ἀξία τοῦ Εὐαγγελίου.

Ἡ Ὀρθόδοξη Κατήχηση εἶναι ἐκκλησιαστική. Αὐτό σημαίνει πρωτίστως, ὅτι δέν αὐτονομεῖται ἀπό τόν ἐκκλησιαστικό ὀργανισμό, ἀλλά γίνεται μέσα στόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας καί ἐμπνέεται ἀπό τήν ἀτμόσφαιρα καί τήν παράδοσή της. «Ὕστερον δέ ἀνακειμένοις αὐτοῖς τοῖς ἕνδεκα ἐφανερώθη...», καί αὐτό σημαίνει ὅτι ἡ Κατήχηση εἶναι μιά ἐκκλησιολογική λειτουργία.

Ἡ Ἀποστολική Διακονία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μέ τήν εὐλογία τοῦ Μακ. Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. Χριστοδούλου, προχώρησε στήν δημιουργία αὐτῆς τῆς ἱστοσελίδας στό διαδίκτυο, μέ τόν τίτλο ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΖΩΗ, πού θά ἀσχολεῖται μέ θέματα Κατήχησης καί διδασκαλίας τῆς ὀρθόδοξης πίστης μας εἰδικά γιά τίς ἀνάγκες τῶν ἐπισκεπτῶν τῶν ἱστοσελίδων μας.

Στόν ὄρθρο τῆς Κυριακῆς, μετά τό Ἑωθινό, τό Εὐαγγέλιο λιτανεύεται καταμεσίς στό ἐκκλησίασμα καί ἡ πράξη αὐτή εἶναι τό ἄγγελμα καί τό φανέρωμα τῆς Ἡμέρας τοῦ Κυρίου. Ἡ Ζωή ἀκτινο-βολεῖ ἀπό τόν Τάφο. Ἀποκεκύλισται ὁ λίθος. «Ἰδού γάρ εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαράν μεγάλην». «Ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν». Πρέπει νά ξαναποκτήσωμε τό νόημα αὐτῆς τῆς μεγάλης χαρᾶς καί νά εἰσέλθουμε στήν χαρά τοῦ Κυρίου μας. Μόνο τότε μποροῦμε νά κατανοήσωμε, ὅτι ἡ λογική λατρεία τῆς Ἐκκλησίας εἶναι θεολογία· θεολογία πού γίνεται ἱερουργία, κήρυγμα ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας.

Φιλοκαλία

Η Φιλοκαλία (εκ του φιλοκαλείν) είναι μια συλλογή κειμένων πατέρων της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ησυχαστικής παράδοσης, που γράφτηκαν από τον τέταρτο έως τον δέκατο πέμπτο αιώνα περί της χριστιανικής προσευχής και της ζωής αφιερωμένης στον Θεό.

Στην εισαγωγή της μετάφρασης της συλλογής στην Αγγλική των Palmer, Sherrard και Ware, η φιλοκαλία ορίζεται ως "αγάπη προς το κάλλος, το εξυψωμένο, το θαυμάσιο,το αριστο και αντιληπτό ως υπερβατική πηγή της ζωής και αποκάλυψη της αληθείας". Οι συγγραφείς των κειμένων ήσαν κυρίως μοναχοί, ο αγώνας των οποίων για νοητικό εξαγνισμό και πνευματική τελείωση επαναλαμβάνεται ως θέμα στη Φιλοκαλία.

Αν και τα έργα ήσαν ευρέως γνωστά πριν την αρχική τους έκδοση στην ελληνική γλώσσα το 1782, από τότε επανεκδόθηκαν σε πολλές γλώσσες, ανάμεσα στις οποίες περιλαμβάνεται και επτάτομη έκδοση στη Ρωσική (Dobrotolyubie) από τον Αγ. Θεοφάνη τον Ερημίτη κατά τον 19ο αιώνα. Πέραν της Βίβλου, και ορισμένων κειμένων των πρώτων χριστιανών πατέρων, η Φιλοκαλία είναι ένα έργο που ασκεί σημαντικές επιδράσεις και αποτελεί θαυμαστό παράδειγμα της ευλάβειας της ανατολικής ορθόδοξης εκκλησίας.